مفاخیر و مشاهیر

موزه مشاهیر و مفاخر در قاینات با تمدن پنجاه هزارساله+ تصاویر خراسان جنوبی درحال حاضر۱۴ موزه فعال دارد   که یکی از این موزه ها، موزه مشاهیر و مفاخر    قاین است،‌ نام آوران سرزمین تاریخی قاینات، در    بلندای تاریخ خدمات ارزنده‌ای را به تمدن بشری   عرضه داشته‌اند‌.   به گزارش نسیم قائن ، تاریخ را مردان و زنان آفرینش‌گر پی‌ریخته و فرزندان خلف و قدرشناس دست‌آورد اجداد خویش را به جان پاس داشته و از آن درس گرفته و بر عظمتش می‌افزایند.   نام آوران سرزمین تاریخی قاینات، در بلندای تاریخ خدمات ارزنده ای را به تمدن بشری عرضه داشته اند و در آسمان علم و ادب ایران چون ستارگان درخشیده اند و شهرت آنان از مرز کشور فراتر رفته است.   جایگاهی چنین رفیع می‌طلبد تا وارثان آن دوره های پر افتخار ضمن حراست از مفاخر گذشته راه تکامل و مسیر پویای فرهنگ درخشان این سرزمین را ادامه دهند.     وجود موزه ای با عنوان موزه   مشاهیر و مفاخر، در قاینات (با تمدن پنجاه هزارساله) برای مع مفاخیر و مشاهیر...

 مفاخر ومشاهیر شهر فرخی سید فضل الله موسوی القاضوی                                                                                                                                                     (زندگینامه مرحوم توسط فرزند ارشد ایشان  آقای مهندس سید اسدالله قاضوی به رشته تحریر مفاخیر و مشاهیر...

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر پارسی‌گوی آذری‌زبان، در سال ۱۲۸۵ هجری ششمسی در روستای خشکناب در بخش قره‌چمن آذربایجان متولد شد. او تحصیلات خود را در مدرسه متحده و فیوضات و متوسطه تبریز و دارالفنون تهران گذراند و وارد دانشکده طب شد. سرگذشت عشق آتشین وناکام او که به ترک تحصیل وی از رشته پزشکی در سال آخر منجر شد، مسیر زندگی او را عوض کرد و تحولات درونی او را به اوج معنوی ویژه‌ای کشانید و به اشعارش شور و حالی دیگر بخشید. وی سرانجام پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه پربار در ۲۷ شهریور ماه ۱۳۶۷ هجری شمسی درگذشت و بنا به وصیت خود در مقبرة الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. کی از معروفترین غزل های شهریار علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را بجز از عل مفاخیر و مشاهیر...